Forum Klasyków

[ita]

ja inwigiluję mojego męża! od czterach lat! i jesteśmy nadal szczęśliwi:> i nie żałuję tego, a utwierdzam się w przekonaniu, że każda panna powinna tak robić - odkąd dostałam propozycję randki od chłopaka, który to zrobił za plecami swojej dziewczyny i stwierdził, że "obrączki przecież na ręce nie mam" grr....
Tak tak, wiem, co zaraz napisze Lamia - że chłopak ma rację ale nie dla mnie - podstawą relacji między ludźmi jest zaufanie i szczerość, a nie krętactwo
Coby nie było - nie inwigiluję, bo nie ufam, ale inwigiluję, bo jestem strasznie ciekawska i wścibska
Słyszałam raz takie zdanie "Jestem inteligentna i brzydka - to moje nieszczęście" - to a propos poprzedniego wątku. Ja się podpisuję pod pierwszym członem zdania, pod drugim nie, bo nie uważam tego za nieszczęście raczej za dar niebios

[bazakbal]

Chciałbym przeprosić za wypociny Tazia, na pierwszy rzut oka widać, że nie licują z duchem żalenia i pocieszania.

Pozwólcie, że tym razem wyżalę się z serca do serc(a):

Sam po wczorajszym spotkaniu z mym guru od geografii Mr. Bobem (zbieżność nazwiska z Bubu (vide DGZ), jak mniemam, przypadkowa, choć radzę spytać Chadzinikolau), straciłem zupełnie wiarę w stan polskiej nauki. To, że fizyczni uprawiają w dużej mierze sztukę dla sztuki, wiedziałem, ale pono społ-ekoni staczają się na ten sam poziom. Pracownicy naukowi quasi-drążą ten sam temat latami, a doktoranci idą w ilość artykułów miast w jakość (wiadominka, więcej punktów na poczet przyszłej walki o etat na UAMie).

Wszyscy kłaniają się tym, którzy mają wyższy stopień, ale naprawdę ich nie szanują, mając w głębokim, niczym Tanganika, poważaniu to, że ktoś na studiach miał styczność z Husserlem, Arendt, Heideggerem czy nawet Ajdukiewiczem.

Mr. Bob uważa, że fundusze idą nie tam, dokąd powinny, procedury odrywają pracowników naukowych od pracy naukowej, kiedy dyrektor instytutu musi czuwać nawet nad zakupem 5 długopisów.

O poziomie studentów nie wspomnę. Na klasycznej to nie do pomyślenia, tu najsłabsze ogniwa po prostu odpadają. Studiuje coraz większe "menelstwo", a do tego w znakomitej większości oni kończą te studia.

Wszyscy narzekają na poziom studentów, ale nie mogą podnieść poprzeczki, ponieważ, aby pracownicy mogli wyrobić limity zajęć dydaktycznych, potrzeba setki studentów a nie o połowę mniej. Oczywiście ci, którzy potem te zajęcia prowadzą stają przed egzystencjalnym wyborem. Kształcić albo pracować naukowo, tertium non datur. Wiadomo, rozlicza się ich za ilość publikacji, zatem odwalają aspekt dydaktyczny, by raz na jakiś czas spłodzić artykuł czy coc większego. Najwytrwalsi uciekają na rok albo pół na Spitsbergen czy też do Antarktyki, bo z czasem wola towarzystwo lądolodu lub miśków polarnych niż "kolegów" z instytutu.

Syf, malaria i korniki, jak mawiają chłopaki spod klatki, dodając zaraz, iż nie ma się czym przejmować w myśl maksymy: spoko, loko, luz i spontan. Tylko, że oni nie przejmują się stanem nauki polskiej.

Naiwny wierzyłem, że rodzynki powolutku, po niemiecku (jak mawia jeden z profesorów prawologów, czy jak tam się zowie ichniejsza dziedzina), ale jednak pchają ku lepszemu naukę polską, atu klops. Bob twierdzi, iż będąc wewnątrz tego curiosum człowiek szybko przejmuje ich sposób myślenia. Totalna załamka, Bob raczej w końcu opuści to miejsce. Szeryf, ostatni sprawiedliwy, wymagający, ale naprawdę dbały o kondycję studenta polskiego.

Na pytanie, co dalej, gdzie szukać wytchnienia, nadziei, szansy dalszego rozwoju, usłyszałem, że nie ma alternatywy.

Tu pozwolę sobie przytoczyć historyję pracoholika na potęgę zasłyszaną z kawału.
Biznesmen pracoholik miał zawał. Lekarz rodzinny (to żart) kazał mu zrobić sobie długie wakacje. Spakował się, wsiadł do prywatnego odrzutowca i udał się do Brazylii (do Manaus na Amazonką, gdzie ryby nie śpiewają jak w Ukajali, Aborygenów zaś nie ma, bo są w Australii). Nad rzeczką dostrzegł rybaka. Wprawdzie nie znał brazylijskiego, ale wystarczył portugalski (albowiem był to biznesmen poliglota na potęgę).
- Biorą? - zapytał.
- Jeśłi zarzucę wędkę, to biorą - odparł rybak, a wędka leżała na mostku.
- Czemu zatem pan nie zarzuci wędki? - dociekał biznesmen ociekający potem,a potem otarł pot z czoła, bo takiemu przeciwnikowi zawsze stawiał czoła.
- Zawsze kończę pracę o 12.
- Panie, jak tak można - podniecił się biznesmen. - Przecież to nie godzi się, żeby tak szybko kończyć pracę. Popatrz, compadre, jeśli będziesz ciężej pracował, to za parę miesięcy za zarobione cruzeiros kupisz sobie lepszy sprzęt wędkarski, za kolejne parę nową łódź. W końcu zatrudnisz pomocnika. Najdalej za kilka lat będziesz miał niemałą firmę, a wówczas wszystko za ciebie zrobią podwładni.
- Brzmi dobrze - odparł tym samym leniwym tonem rybak. - Tylko jedno mnie zastanawia.
- Mów przyjacielu.
- Jak bym już dorobił się tej firmy, to co sam bym robił?
- Jak to co, odpoczywałbyś przyjacielu.
A na to rybak:
- A co ja niby robię teraz?

Pożaliłbym się jeszcze, kochani, ale łzy płyną mi tak wartko, że ledwo dostrzegam monitor. Wybaczcie.

AL

[lamia/lesbia]

[ita]

Już cię cytuję, poczekaj no. Kiedy powiedziałam raz, że przy pierwszym kłamstwie związek się kończy to ty uznałaś coś w deseń, że chyba kończy się bez kłamstw:> Maciek był świadkiem:>

[lamia/lesbia]

Powiedziałam, że przy pierwszym powiedzeniu prawdy. I to był żart. I nie widzę związku z powyższym. A Maćka nie mam akurat pod ręką, żeby to zweryfikować, sama go spytaj, jak chcesz.

[lamia/lesbia]

[agata]

[lamia/lesbia]

Nie no, ja tam się na temat szczęścia cudzych mężów nie wypowiadam, tylko nie chciałabym, żeby primo robić z czyichś prywatnych metod na życie zasadę obowiązująca ogół, secundo, żeby przypisywano mi poglądy, których jak żyję nie wyznawałam.

[ita]

[ita]

Błażej też lubi wiedzieć, co robię i z kim i kto do mnie pisze i ja też nie mam nic przeciwko temu; nie bardzo wiem, o co chodzi ludziom, którzy nawołują "dajcie swojemu partnerowi wolność, nie obserwujcie każdego jego ruchu" - skoro jest uczciwy, to ma coś do ukrycia? tym bardziejm że nikomu to nie przeszkadza, a już najmniej ludziom postronnym, prawda? zresztą bez przesady - odczytywanie smysów to nie ograniczanie wolności drugiego człowieka...

[agata]

[lamia/lesbia]

Rzecz w tym, Ewelino, że nawet gdyby potraktować moje słowa zupełnie dosłownie, to nie wypowiedziałam ich w takiej formie w jakiej mi to przypisujesz, nie wspominając o kontekście. Jakoś nie przypominam sobie, żeby mówiła, że pochwalam zdradę i oszustwo. To już kwestia twojej interpretacji. Jeśli masz problemy z odczytywaniem ironii, to ok, od tej pory będę mówiła wszystko śmiertelnie poważnie
Nie bardzo rozumiem po co śledzić kogoś, co do czyjej uczciwości nie ma się żadnych wątpliwości. Pro forma, czy dla rozrywki? Jeśli druga strona na to przyzwala, to ok, ale szpiegowanie kogoś ukradkiem jakoś zupełnie mi się z zaufaniem nie kojarzy. Nie traktuj tego personalnie, ja tak ogólnie.

[ita]

Ja też nie pochwalam szpiegowania ukradkiem i śledzienia. Tyle w tej kwestii:]
Nigdy nie stwierdziłam, że pochwalasz oszustwo. I to też tyle w tej kwestii:]
Nie uprawiam emocjonalnego ekshibizjonizmu, bo z uczuć się nie zwierzam, ale z faktów i postępowania. To kolejne tyle w tej kwestii:]
Pozdrawiam wszystkich, przewrażliwionych też.
Obiecuję poprawę, a korzystanie z forum ograniczę do suchej wymiany informacji, coby nie wywoływać kolejnego fermentu.

[ita]

Jak tak sobie nad tym myślę, to dochodzę do wniosku, że się wytworzyła jakaś spirala nienawiści bezsensowanie. Bo moje słowa, że Lamia stanie po stronie chłopaka nie miały się równać temu, że Lamia pochwala kłamstwo i oszustwo; napisałam tak, biorąc pod uwagę twoje komentarze, Lamio, kiedy ci opowiadałam o moim mężu - zwykle mówiłaś "biedny chłopak"
I żeby uniknąć innych, niemiłych pomyłek - nie uważam cię za fałszywą osobę, wręcz przeciwnie - do bólu szczerą.
Zatem jeszcze raz - to tyle.

[lamia/lesbia]